در حالت ساغر خوردن
ساغر کشان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ساغرکشان. [ غ َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) در حال ساغر خوردن :
شهنشه بیک دست ساغرکشان
به دست دگر زلف دلبرکشان.
شهنشه بیک دست ساغرکشان
به دست دگر زلف دلبرکشان.
نظامی ( اسکندرنامه ).
کلمات دیگر: