( صفت ) سپید چهره نورانی رخ .
صبح لقا
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
صبح لقا. [ ص ُ ل ِ ] ( ص مرکب ) سپیدچهره. درخشان رخ. نورانی رخ :
آن پیر ماکه صبح لقائیست خضر نام
هر صبح بوی چشمه خضر آیدش ز کام.
آن پیر ماکه صبح لقائیست خضر نام
هر صبح بوی چشمه خضر آیدش ز کام.
خاقانی.
کلمات دیگر: