( صفت ) آنکه خنده اش در صفا مانند صبح باشد خرم شادان .
صبح خند
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
صبح خند. [ ص ُ خ َ ] ( ص مرکب ) بشاش. خرم. شادان.آنکه خنده او در صفا ماننده صبح بود :
جهان روشن بروی صبح خندت
فلک در سایه سرو بلندت.
جهان روشن بروی صبح خندت
فلک در سایه سرو بلندت.
نظامی.
کلمات دیگر: