( صبوحة ) صبوحة. [ ص َ ح َ ] ( ع ص ، اِ ) ناقه ای که آن را پگاه دوشند. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
صبوحه
لغت نامه دهخدا
صبوحة. [ ص َ ح َ ] (ع ص ، اِ) ناقه ای که آن را پگاه دوشند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
کلمات دیگر:
صبوحة. [ ص َ ح َ ] (ع ص ، اِ) ناقه ای که آن را پگاه دوشند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).