اسد ذو زائد .
ذو زوائد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ذوزوائد. [ زَ ءِ ] ( ع ص مرکب ) اسد ذوزوائد؛ شیر که پنجه و ناب و غرش بر جای دارد. ابن سیدة آورده است :
او ذی زوائد لایطاف بارضه
یفشی المهجهج کالذنوب المرسل.
او ذی زوائد لایطاف بارضه
یفشی المهجهج کالذنوب المرسل.
( از تاج العروس ).
کلمات دیگر: