گردش
صتع
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
صتع. [ ص َ ت َ ] (ع اِ) گردش . || سختی تار سر شترمرغ . || نرمی و لطافت سر شترمرغ . || جوان توانا. || گورخر. (منتهی الارب ).
صتع.[ ص َ ] (ع مص ) بر زمین زدن کسی را. (منتهی الارب ).
صتع.[ ص َ ] ( ع مص ) بر زمین زدن کسی را. ( منتهی الارب ).
صتع. [ ص َ ت َ ] ( ع اِ ) گردش. || سختی تار سر شترمرغ. || نرمی و لطافت سر شترمرغ. || جوان توانا. || گورخر. ( منتهی الارب ).
صتع. [ ص َ ت َ ] ( ع اِ ) گردش. || سختی تار سر شترمرغ. || نرمی و لطافت سر شترمرغ. || جوان توانا. || گورخر. ( منتهی الارب ).
کلمات دیگر: