رامش بردن

بهره بردن از شادی و عشرت و طرب . لذت بردن .

رامش بردن. [ م ِ ب ُ دَ] ( مص مرکب ) بهره بردن از شادی و عشرت و طرب. لذت بردن. شاد گشتن از طرب. مسرور و محظوظ گشتن از شادمانی و عشرت. بهره ور گردیدن از خوشی و طرب :
ببالا و رخسار او بنگرد
همی دل ز دیدنش رامش برد.بیاموختش رزم و بزم و خرد
همی خواست کز روز رامش برد.سخن چون برابر شود با خرد
ز گفتار، گوینده رامش برد.ایا پور کم روز اندک خرد
روانت ز اندیشه رامش برد.کسی را ز ترکان نباشد خرد
کز اندیشه خویش رامش برد.|| از میان بردن و دور کردن رامش. زدودن و از میان برداشتن طرب و عشرت. دور کردن شادی و طرب و رامش.