( شامتة ) شامتة. [ م ِ ت َ ] ( ع ص ) مؤنث شامت. زنی که بغم دشمن شادی کند. ج ، شامتات و شوامت. ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) چهارپای. ستور. یقال : لاترک اﷲ له شامتة؛ ای قائمة. ( از اقرب الموارد ). ج ، شوامت. ( منتهی الارب ) ( متن اللغة ).
شامته
لغت نامه دهخدا
شامتة. [ م ِ ت َ ] (ع ص ) مؤنث شامت . زنی که بغم دشمن شادی کند. ج ، شامتات و شوامت . (ناظم الاطباء). || (اِ) چهارپای . ستور. یقال : لاترک اﷲ له شامتة؛ ای قائمة. (از اقرب الموارد). ج ، شوامت . (منتهی الارب ) (متن اللغة).
کلمات دیگر: