دو خط راست که یکدیگر را ببرد چهار زاویه از آن حاصل شود سر هر دوی به هم آمده بر نقطه ای هرچ برابر بود آن را متقابل خوانند و یکدیگر را راست باشند
زاویه ٔ متقابل
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زاویه متقابل. [ ی َ / ی ِ ی ِم ُ ت َ ب ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دو خط راست که یکدگر را ببرد چهار زاویه از آن بحاصل شود سر هردوی بهم آمده بر نقطه ای ، هرچه برابر بود آن را متقابل خوانند و یکدیگر را راست باشند. ( التفهیم بیرونی ص 12 ).
کلمات دیگر: