صابی
صباه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( صباة ) صباة. [ ص ُ ] ( ع ص ) ج ِ صابی. ( منتهی الارب ). رجوع به صابئین شود.
صباة. [ ص ُ ] (ع ص ) ج ِ صابی . (منتهی الارب ). رجوع به صابئین شود.
کلمات دیگر:
صباة. [ ص ُ ] (ع ص ) ج ِ صابی . (منتهی الارب ). رجوع به صابئین شود.