زن بلند بالا راست قامت
شاطه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( شاطة ) شاطة. [ طْ طَ ] ( ع ص ) زن بلندبالا. ( مهذب الاسماء ). راست قامت : جاریة شاطة؛ دختر راست قامت. ( منتهی الارب ). ای طویلة حسنة القوام و قیل معتدلة. ( اقرب الموارد ). زن درازبالا. || البعید. ( مهذب الاسماء ): دار شاطة؛ خانه دور. ج ، شَواطّ. ( ناظم الاطباء ).
شاطة. [ طْ طَ ] (ع ص ) زن بلندبالا. (مهذب الاسماء). راست قامت : جاریة شاطة؛ دختر راست قامت . (منتهی الارب ). ای طویلة حسنة القوام و قیل معتدلة. (اقرب الموارد). زن درازبالا. || البعید. (مهذب الاسماء): دار شاطة؛ خانه ٔ دور. ج ، شَواطّ. (ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: