( راعوثة ) راعوثة. [ ث َ ] ( ع اِ ) سنگی که آبکش بر آن ایستاده شود. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). و رجوع به راعوفة شود. || سنگی که در تک چاه وقت کندن گذارند تا بر آن پاک کننده چاه بنشیند و چاه را پاک سازد. ( تاج العروس ) ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). و رجوع به راعوفة شود.
راعوثه
لغت نامه دهخدا
راعوثة. [ ث َ ] (ع اِ) سنگی که آبکش بر آن ایستاده شود. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). و رجوع به راعوفة شود. || سنگی که در تک چاه وقت کندن گذارند تا بر آن پاک کننده ٔ چاه بنشیند و چاه را پاک سازد. (تاج العروس ) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). و رجوع به راعوفة شود.
کلمات دیگر: