<div class="boxBd"><b>( شاغیة )</b> شاغیة. [ ی َ ] ( ع ص ) تأنیث شاغی. دندان افزونی. ( مهذب الاسماء ). سن شاغیة؛ دندان زائد. ( منتهی الارب ). السِن الشاغیة؛ الزائدة علی الاسنان. ( اقرب الموارد ). دندانی که خردتر یا بزرگتر از دیگر دندانها است. دندان کج. دندان کج برآمده. ( یادداشت مؤلف ). ج ، شواغی. ( منتهی الارب ).</div>

( شاغیة ) شاغیة. [ ی َ ] ( ع ص ) تأنیث شاغی. دندان افزونی. ( مهذب الاسماء ). سن شاغیة؛ دندان زائد. ( منتهی الارب ). السِن الشاغیة؛ الزائدة علی الاسنان. ( اقرب الموارد ). دندانی که خردتر یا بزرگتر از دیگر دندانها است. دندان کج. دندان کج برآمده. ( یادداشت مؤلف ). ج ، شواغی. ( منتهی الارب ).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">شاغیة.</span> [ ی َ ] (ع ص ) تأنیث شاغی . دندان افزونی . (مهذب الاسماء). سن شاغیة؛ دندان زائد. (منتهی الارب ). السِن ﱡ الشاغیة؛ الزائدة علی الاسنان . (اقرب الموارد). دندانی که خردتر یا بزرگتر از دیگر دندانها است . دندان کج . دندان کج برآمده . (یادداشت مؤلف ). ج ، شواغی . (منتهی الارب ).<br></p>

شاغیة. [ ی َ ] (ع ص ) تأنیث شاغی . دندان افزونی . (مهذب الاسماء). سن شاغیة؛ دندان زائد. (منتهی الارب ). السِن ﱡ الشاغیة؛ الزائدة علی الاسنان . (اقرب الموارد). دندانی که خردتر یا بزرگتر از دیگر دندانها است . دندان کج . دندان کج برآمده . (یادداشت مؤلف ). ج ، شواغی . (منتهی الارب ).

شاغیه

لغت نامه دهخدا