صبح دوم
صبح پسین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
صبح پسین. [ ص ُ ح ِ پ َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) صبح دوم. بام دوم. صبح صادق :
سینه چون صبح پسین خواهم درید
کآفتاب آمد به پیشین ای دریغ.
چون صبح پسین منیر و صادق.
سینه چون صبح پسین خواهم درید
کآفتاب آمد به پیشین ای دریغ.
خاقانی.
چون مشعله پیش بین موافق چون صبح پسین منیر و صادق.
نظامی.
کلمات دیگر: