خاذل
خذله
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خذله.[ خ ُ ذَ ل َ ] ( ع ص ) هزیمت یافته. ( از ناظم الاطباء ).
خذله. [ خ َ ل َ ] ( ع ص ) گذارنده یاری کسی. ( آنندراج ).
خذله. [ خ َ ذَ ل َ ] ( ع اِ ) ج ِ خاذل.
خذله. [ خ َ ل َ ] ( ع ص ) گذارنده یاری کسی. ( آنندراج ).
خذله. [ خ َ ذَ ل َ ] ( ع اِ ) ج ِ خاذل.
خذله . [ خ َ ذَ ل َ ] (ع اِ) ج ِ خاذل .
خذله . [ خ َ ل َ ] (ع ص ) گذارنده ٔ یاری کسی . (آنندراج ).
خذله .[ خ ُ ذَ ل َ ] (ع ص ) هزیمت یافته . (از ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: