سجده اوردن

( سجده آوردن ) سجده کردن . سجود

( سجده آوردن ) سجده آوردن. [ س َ / س ِ دَ /دِ وَ دَ ] ( مص مرکب ) سجده کردن. سجود :
صد هزاران بحر و ماهی در وجود
سجده آرد پیش آن دریای جود.او خدو انداخت بر رویی که ماه
سجده آرد پیش او درسجده گاه. || خاضع شدن. مطیع شدن :
بزرگوار خدایی که طبع و دستش را
همی نماز برد بحر و سجده آرد کان.