درغلتیدن غلتیدن غلطیدن
در غلطیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
درغلطیدن. [ دَ غ َ دَ] ( مص مرکب ) درغلتیدن. غلتیدن. غلطیدن :
چو می خوردیم درغلطیم هر یک با نگارینی
چو برخیزیم گرد آییم زیر کله حجله.
چو می خوردیم درغلطیم هر یک با نگارینی
چو برخیزیم گرد آییم زیر کله حجله.
فرخی.
زمین چون گوی فصادان که درغلطد به خون اندر.( از سندبادنامه ص 16 ).
رجوع به درغلطیدن و غلطیدن شود.کلمات دیگر: