کلمه جو
صفحه اصلی

زمم

لغت نامه دهخدا

زمم. [ زَ م َ ] ( ع ص ، اِ ) مقابل. یقال : وجهی زمم بیته ؛ ای تجاهه ؛ روی من مواجه خانه اوست. || قریب : داری من داره زمم ، او داری زمم داره ؛ خانه من نزدیک خانه اوست. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد )( از آنندراج ). || امر هم زمم ؛ ای قصد متوسط معتدل او بین ظاهر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). امر القوم زمم ؛ ای متقارب کمایقال امرهم امم. ( اقرب الموارد ). || استوار. ( غیاث ) ( آنندراج ).

زمم. [ زُم ْ م َ ] ( ع اِ ) ج ِ زام. ( ناظم الاطباء ). رجوع به زام شود.

زمم. [ زَم ْ م َ ] ( اِخ ) چاهی است نزد کعبه... ( منتهی الارب ). چاه زمزم. ( ناظم الاطباء ). رجوع به زمزم شود.

زمم . [ زَ م َ ] (ع ص ، اِ) مقابل . یقال : وجهی زمم بیته ؛ ای تجاهه ؛ روی من مواجه خانه ٔ اوست . || قریب : داری من داره زمم ، او داری زمم داره ؛ خانه ٔ من نزدیک خانه ٔ اوست . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد)(از آنندراج ). || امر هم زمم ؛ ای قصد متوسط معتدل او بین ظاهر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). امر القوم زمم ؛ ای متقارب کمایقال امرهم امم . (اقرب الموارد). || استوار. (غیاث ) (آنندراج ).


زمم . [ زَم ْ م َ ] (اِخ ) چاهی است نزد کعبه ... (منتهی الارب ). چاه زمزم . (ناظم الاطباء). رجوع به زمزم شود.


زمم . [ زُم ْ م َ ] (ع اِ) ج ِ زام . (ناظم الاطباء). رجوع به زام شود.



کلمات دیگر: