خدمتگری

خدمتکای نوکری چاکری .

خدمتگری. [ خ ِ م َ گ َ ] ( حامص مرکب ) خدمت کاری. حالت خدمتگر. عمل خدمتگر :
ولیکن بخدمتگری هفت سال
کمربسته باید بفرخنده حال.سرای ملک بخدمتگریست بر درگاه.تو به همه کویها فرودویدی از مقامری و قلاشی و خدمتگری. ( کتاب المعارف ).
کنون کآمدی وین خبر شد عیان
بخدمتگری چون نبندم میان.خدمتش آرد فلک چنبری
بازرهد ز آفت خدمتگری.همان خان خانان بخدمتگری
جریده بهمراهی و رهبری.کنیزان چابک غلامان چست
بهنگام خدمتگری تندرست.