( زمین آسا ) همانند زمین در سنگینی و وقار و سکون
زمین آسا وقار تمکین
زمین آسا وقار تمکین
زمین اسا
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( زمین آسا ) زمین آسا. [ زَ ] ( ص مرکب ) همانند زمین در سنگینی و وقار و سکون. رجوع به ماده بعد شود.
زمین اسا. [ زَ اَ ] ( ص مرکب ) زمین آسا. وقار. تمکین.( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). زمین مانند :
عزم و حزمش به جنبش و به سکون
آسمان و زمین اسا باشد.
زمین اسا. [ زَ اَ ] ( ص مرکب ) زمین آسا. وقار. تمکین.( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). زمین مانند :
عزم و حزمش به جنبش و به سکون
آسمان و زمین اسا باشد.
ابوالفرج رونی ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).
رجوع به آسا، اسا و ماده قبل شود.زمین اسا. [ زَ اَ ] (ص مرکب ) زمین آسا. وقار. تمکین .(یادداشت بخط مرحوم دهخدا). زمین مانند :
عزم و حزمش به جنبش و به سکون
آسمان و زمین اسا باشد.
رجوع به آسا، اسا و ماده ٔ قبل شود.
عزم و حزمش به جنبش و به سکون
آسمان و زمین اسا باشد.
ابوالفرج رونی (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
رجوع به آسا، اسا و ماده ٔ قبل شود.
کلمات دیگر: