داری
درات
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
درات. [ دُرْ را ] ( ع اِ ) ج ِ درة. ( منتهی الارب ). مرواریدهای بزرگ. ( آنندراج ).
درات. [ دُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ داری ، قال رسول اﷲ ( ص ) : کونوا دراة و لاتکونوا رواة. ( تاریخ ابونعیم ج 1 ص 138 ). رجوع به داری شود.
درات. [ دُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ داری ، قال رسول اﷲ ( ص ) : کونوا دراة و لاتکونوا رواة. ( تاریخ ابونعیم ج 1 ص 138 ). رجوع به داری شود.
درات . [ دُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ داری ، قال رسول اﷲ (ص ) : کونوا دراة و لاتکونوا رواة. (تاریخ ابونعیم ج 1 ص 138). رجوع به داری شود.
درات . [ دُرْ را ] (ع اِ) ج ِ درة. (منتهی الارب ). مرواریدهای بزرگ . (آنندراج ).
کلمات دیگر: