شرث . [ ش َ رَ ] (ع اِمص ) سطبری پشت دست و کفیدگی آن .یقال : شرثت یده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
شرث
لغت نامه دهخدا
شرث . [ ش َ رِ ] (ع ص ) تیغ تیز. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). شمشیر تیز و تند. (ناظم الاطباء).
شرث. [ ش َ رَ ] ( ع اِمص ) سطبری پشت دست و کفیدگی آن.یقال : شرثت یده. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
شرث. [ ش َ ] ( ع ص ، اِ ) کفش کهنه. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || ( اِمص ) ناهمواری و ناراستی تیر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ): شرث السهم لم یُسَوَّ فی بریة. ( اقرب الموارد ).
شرث. [ ش َ رِ ] ( ع ص ) تیغ تیز. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). شمشیر تیز و تند. ( ناظم الاطباء ).
شرث. [ ش َ ] ( ع ص ، اِ ) کفش کهنه. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || ( اِمص ) ناهمواری و ناراستی تیر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ): شرث السهم لم یُسَوَّ فی بریة. ( اقرب الموارد ).
شرث. [ ش َ رِ ] ( ع ص ) تیغ تیز. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). شمشیر تیز و تند. ( ناظم الاطباء ).
شرث . [ ش َ ] (ع ص ، اِ) کفش کهنه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || (اِمص ) ناهمواری و ناراستی تیر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء): شرث السهم لم یُسَوَّ فی بریة. (اقرب الموارد).
کلمات دیگر: