آذان شرافیه گوشهای بزرگ
شرافیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( شرافیة ) شرافیة. [ ش ُ فی ی َ ] ( ع ص ) آذان شرافیة؛ گوشهای بزرگ. || ناقة شرافیة؛ ماده شتر تنومند گوش فربه. ( از اقرب الموارد ).
شرافیة. [ ش ُ فی ی َ ] (ع ص ) آذان شرافیة؛ گوشهای بزرگ . || ناقة شرافیة؛ ماده شتر تنومند گوش فربه . (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: