<div class="boxBd"><b>( خذاویة )</b> خذاویة. [ خ ُ ی َ ] ( ع ص ) نسبت است مر گوش را. اذن خذاویة؛ گوش سبک و سست شنوا. ( ازمنتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ).</div>

( خذاویة ) خذاویة. [ خ ُ ی َ ] ( ع ص ) نسبت است مر گوش را. اذن خذاویة؛ گوش سبک و سست شنوا. ( ازمنتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">خذاویة.</span> [ خ ُ ی َ ] (ع ص ) نسبت است مر گوش را. اذن خذاویة؛ گوش سبک و سست شنوا. (ازمنتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء).<br></p>

خذاویة. [ خ ُ ی َ ] (ع ص ) نسبت است مر گوش را. اذن خذاویة؛ گوش سبک و سست شنوا. (ازمنتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء).

خذاویه

لغت نامه دهخدا