سجده بردن

( سجده بردن ) سجده کردن سجده آوردن

سجده بردن. [ س َ / س ِ دَ / دِ ب ُدَ ] ( مص مرکب ) سجده کردن. سجده آوردن :
سجده بردش نگار سیم اندام
باد عاشق بشرط خویش تمام.بفرمانبری شاه را سجده برد
پذیرفته ها را به قاصد سپرد.نه پی در جستجوی کس فشردم
نه جز روی تو کس را سجده بردم.