کلمه جو
صفحه اصلی

شربینی

لغت نامه دهخدا

شربینی. [ ش ِ ] ( اِخ ) عبدالرحمن بن محمد، ملقب به زین الدین بن شمس الدین خطیب شربینی. فقیه شافعی مصری دارای تألیفاتی است و در 1014 هَ. ق. در مکه درگذشته است. ( از معجم المطبوعات ).

شربینی. [ ش ِ ] ( اِخ ) شمس الدین محمدبن احمد خطیب شافعی. مردی پرهیزگار و دانشمند و دارای تألیفات بسیار است و در 977 م. درگذشته است. ( معجم المطبوعات ).

شربینی. [ ش ِ ] ( اِخ ) شیخ الاسلام عبدالرحمن. از دانشمندان و بزرگان عصر خود بود و دارای تألیفات بسیار است و در 1326 هَ. ق. درگذشت. ( از معجم المطبوعات ).

شربینی . [ ش ِ ] (اِخ ) شمس الدین محمدبن احمد خطیب شافعی . مردی پرهیزگار و دانشمند و دارای تألیفات بسیار است و در 977 م . درگذشته است . (معجم المطبوعات ).


شربینی . [ ش ِ ] (اِخ ) شیخ الاسلام عبدالرحمن . از دانشمندان و بزرگان عصر خود بود و دارای تألیفات بسیار است و در 1326 هَ . ق . درگذشت . (از معجم المطبوعات ).


شربینی . [ ش ِ ] (اِخ ) عبدالرحمن بن محمد، ملقب به زین الدین بن شمس الدین خطیب شربینی . فقیه شافعی مصری دارای تألیفاتی است و در 1014 هَ . ق . در مکه درگذشته است . (از معجم المطبوعات ).



کلمات دیگر: