باینگان

بایَنگان یا بایِنْگان یکی از شهرهای استان کرمانشاه در غرب ایران است. این شهر در بخش باینگان شهرستان پاوه قرار دارد.
مختصات، پیش شماره
بایِنْگان، یا بایَنگان، بخش و شهری در استان کرمانشاه و از توابع شهرستان پاوه می باشد. اسم قبلی این شهر به دلیل وجود برخی اولیاءالله در این مکان بانیکان بودهاست و در طی سالیان به باینگان تغییر یافته است.
بایَنگان یکی از شهرهای سردسیر شهرستان پاوه و اورامانات است. شهر مرزی باینگان در ۱۲۰ کیلومتری شمالغربی کرمانشاه واقع است.
این شهر مرکز بخش باینگان است و در ۲۴ کیلومتری جنوب غربی پاوه، در منطقه ای کوهستانی، با ارتفاع ۱۱۵۵متر از سطح دریا، و در ۳۵ عرض شمالی و ۴۶ و ۱۵ طول شرقی قرار گرفته است. شهر در منطقه پایکوهی قرار گرفته، و کوه های شاهو، راگا و ماکوان مشرف بر آن است. دره زیبای سهور در شمال شهر واقع، و شعبه ای از رود مرّه خیل در آن جاری است. رود چم مره خیل از جنوب باینگان می گذرد و به رود مرزی سیروان می ریزد. چشمه های دائمی چاوک و گرماب در نزدیکی شهر واقع است و مردم از آب آنها، از طریق لوله کشی، استفاده می کنند. آب و هوای باینگان نسبتاً سرد و نیمه مرطوب است و درجه سرمای آن تا(۲۶-) نیز گزارش شده، و میزان بارش سالانه تا ۵۹۰ میلی متر به ثبت رسیده است. باینگان در اوایل دهه سال ۱۳۳۰ بالغ بر ۵۳۸ نفر بود که در سال ۱۳۷۰ به ۱۴۷۷ نفر که شامل ۲۹۸ خانوار بوده و در سال ۱۳۷۵ به ۱۸۶۶ نفر که شامل ۳۹۸ خانوار بوده که ترکیب جنسیتی آن به ۹۵۶ مرد و ۹۱۰ زن افزایش یافت. نسبت های باسوادی و اشتغال سال ۱۳۷۵ در این شهر به ترتیب حدود ۹/۷۸٪ و ۴/۲۴٪ ثبت شده است. این شهر در ۱۳۶۷ش ۲۰۴ خانوار بهره بردار باغداری داشته است.

بایِنْگان
شهری در شمال استان کرمانشاه، شهرستان پاوه، و مرکز اداری بخش بایِنگان. با ارتفاعی حدود ۱,۳۰۰ متر، در منطقه ای کوهستانی جنگلی، در یازده کیلومتری جنوب غربی پاوه، سر راه شمشیر به روستای دودان، قرار دارد. رودخانۀ چم مرّه خل از کنار این شهر می گذرد. اقلیم این شهر معتدل و نیمه مرطوب و جمعیت آن۱,۷۷۸ نفراست (۱۳۸۵).

[ویکی فقه] بایِنْگان ، یا بایَنگان ، بخش و شهری در شهرستان پاوه در استان کرمانشاه می باشد.
بانیکان نیز ظاهراً صورت تصحیف شده این کلمه است که گاه در منابع رسمی دیده می شود.
بخش باینگان
این بخش یکی از بخش های سه گانه پاوه با وسعتی حدود ۵۹۱ کم۲ است که از شمال به نوسود و حومه پاوه ، از خاور و جنوب به جوانرود و از باختر به کشور عراق محدود می گردد. بیش از ۲ ۳ خاک این بخش را ارتفاعات فراگرفته که شامل ماکووان (۶۳۰، ۲متر)، گزن (۳۳۰، ۲متر)، اوته (۲۲۰، ۲متر)، بَلْهَس (۱۶۰، ۲متر)، زرد داوئی ، کله خانی ، راگا، گَرمَزناب و شش دول است.
← موقعیت جغرافیایی
این شهرمرکز بخش باینگان است و در ۲۴ کیلومتری جنوب باختری پاوه ، در منطقه ای کوهستانی ، با ارتفاع ۳۰۰، ۱متر از سطح دریا، و در ۳۵ عرض شمالی و ۴۶ و ۱۵ طول شرقی قرار گرفته است . قدمت تاریخی شهر به دوره زندیه (۱۱۶۲-۱۲۰۹ق ) باز می گردد. طوایف «بادنیان ِ» عراق ، هسته اولیه جمعیت باینگان را تشکیل می داده ، و شهر کنونی ، ییلاق آنها محسوب می شده است . به تدریج طوایفی در این محل ساکن شدند و نام آن را از بادنیان به باینگان تغییر دادند.
← توصیف شهر
...