وسپاسیانوس

وِسْپاسیانوس (۹ـ۷۹م)(Vespasian)
امپراتور روم از ۶۹م. زمانی که در فلسطین سرگرم جنگ بود، سربازانش او را امپراتور خواندند. مدیری توانا بود و ایالت های شرقی را تجدید سازمان داد. ساخت کولیزه را در رُم آغاز کرد که تیتوس فلاویوس وِسپاسیانوس، پسرش، آن را به پایان رساند. فرماندۀ لژیون دوم در تهاجم امپراتور کلودیوس به بریتانیا در ۴۳م بود و نقش مؤثری در پیروزی رومیان در مِدوِی داشت. سپس عازم فتح جنوب غربی انگلستان شد. امپراتور نرون در ۶۶ـ۶۷م او را مأمور سرکوب شورش یهودیان کرد. پس از چندین محاصره، و نبرد سهمگین، جَلیل را باز ستاند و شهرهای یوتوپاتا، گَمالا و گیسکالا را تصرف کرد و تسلیم شدن سِفوریس را پذیرفت. طی جنگ هایی در ۶۵ـ۶۹م سامره (ساماریا) و بیشتر یهودیه را مطیع ساخت و سپس متوجه جنگ بر سر جانشینی نرون شد. تیتوس، پسرش را مأمور ادامه جنگ با یهودیان کرد، سپس جایگاه خود را در مصر مستحکم کرده و سپاهی را روانۀ ایتالیا کرد. جنگ داخلی با اقدامات فرماندهان زیردست او، و بدون آن که حتی در یک نبرد شرکت کند، به سود او پایان یافت.