وز وز گوش

وزوز گوش عبارت است از احساس صدای زنگ یا صداهای دیگر در گوش یا درک آن در مغز هنگامی که محرک صوتی خارجی وجود ندارد.این صدا معمولاً به صورت زنگ می باشد. این حالت می تواند به صورت موقتی یا دائمی باشد.
‎/tɪnɪtəs/‎ or ‎/tɪnaɪtəs/‎
اگر وزوز گوش خفیف باشد در حالت آرامش شنیده می شود ولی اگر خیلی شدید باشد در شنوایی فرد تداخل به وجود می آورد و می تواند باعث اختلال فعالیت و خواب، و عصبی شدن فرد شود.
وزوز گوش به دو دسته تقسیم می شود:
وزوز گوش به تنهایی یک بیماری نیست بلکه علامت بسیاری از بیماری های گوش می باشد مانند کاهش شنوایی (به خصوص پیرگوشی)، عفونت گوش، بیماری منیر، عارضه جانبی داروها، جسم خارجی، کاهش شنوایی ناشی از سروصدا.

وِز وِزِ گوش (tinnitus)
در پزشکی، صدای وز وز یا صدای زنگ دایم در گوش. این پدیده ممکن است به علت حضور طولانی مدت در محیط های پرصدا، ازجمله در مجاورت مته کاری، ماشین آلات یا براثر شنیدن موسیقی بلند، یا براثر آسیب ها و بیماری های گوش داخلی یا گوش میانی پدید آید. شنیدن مداوم صدا گاه به ناراحتی شدید بیمار منجر می شود. گاه در بسامد ۴۰ هرتز صدایی مبهم شنیده می شود. این صدای مبهم شبیه صداهای مبهم محیطی است که افراد را آزار می دهد، ولی گاه این صداها شامل صدای سوت یا صداهای دستگاه ها در کارگاه های صنعتی است. زمانی که افراد در محیط هایی با اصوات گوناگون قرار می گیرند، صدای وزوز محو می شود و فرد احساس آرامش می کند. به این ترتیب، گاه از وسایلی استفاده می کنند که با ایجاد صداهای دلنشین و آرام بخش، مانع از شنیدن صدای وزوز می شوند. تقریباً بیست درصد از اهالی اروپا و امریکای شمالی در دوره ای از زندگی خود دچار وزوز گوش می شوند. مشاوره و آموزش بیمار در کنار آمدن با این مشکل روش های رایج درمان وز وز گوش اند. وز وز گوش عینی حالت بسیار نادری است که در آن افراد دیگر هم می توانند صدای وزوز گوش را بشنوند. این حالت ممکن است ناشی از انقباض ماهیچه های گوش داخلی، گلو یا بر اثر پدیدۀ تشدید غیر طبیعی در پردۀ گوشیا استخوانچهها باشد.