بانک استقراضی

بانک استقراضی ایران یا بانک وام و اعتبار ایران (به روسی: Учетно-Ссудного Банка Персии) به وسیله یکى از اتباع روسیه تزاری در ایران افتتاح شد. مدت امتیاز این بانک ۷۵ سال بود.
بانک در سال ۱۲۷۰ خورشیدی با افتتاح یک اداره مرکزی و شعبه هایی در چند شهر شمال کشور کار خود را آغاز کرد. در سال ۱۲۷۷ دولت روسیه همه سهام این بانک را خرید و آن را تحت کنترل بانک دولتی پترزبورگ درآورد. در سال ۱۳۰۱ بر اساس توافق قبلی بین ایران و اتحاد جماهیر شوروی، بانک به دولت ایران واگذار شد. این بانک هیچ گاه نتوانست سپرده قابل ملاحظه ای جذب کند و در انجام فعالیت های بانکی چندان موفق نبود. در سال ۱۳۱۲ این بانک در بانک کشاورزی ایران ادغام شد.

[ویکی فقه] بانک استقراضی در ۱۳۰۸/۱۸۹۰، اندکی پس از بانک شاهنشاهی، تأسیس شد.
ژاک پولیاکف، از اتباع روسیه، پیشنهاد تأسیس آن را به ناصرالدین شاه داد؛ و او که علاقه زیادی به پولیاکف داشت، اجازه تأسیس شرکتی را صادر کرد که به معاملات رهنی بپردازد و امور بانکی را نیز برعهده داشته باشد.

مفاد امتیازنامه
به موجب مفاد امتیازنامه، ناصرالدین شاه به ژاک پولیاکف، رایزن عمومی (ژنرال قونسول) ایران، و روشر و عده ای دیگر اجازه می داد تا شرکتی استقراضی به اعتبار رهن و یک مغازه حراج، با اعتبار ۷۵ ساله، تأسیس کنند (ماده اول)؛ نام این شرکت، انجمن استقراض ایران و مقصود آن قرض دادن در مقابل هر قسم از اموال ارزشمند، جز اموال غیرمنقول، و برقراری حراج در ایران مانند اروپا بود (ماده دوم)؛ شرکت می بایستی کار خود را از تهران آغاز می کرد (ماده سوم)؛ دولت عهده دار حفاظت از مغازه و اموال منقول و غیرمنقول شرکت بود (ماده ششم)؛ ۱۰% منافع شرکت، می بایست به خزانه ناصرالدین شاه اعطا می شد. بعلاوه این شرکت موظف بود بابت حراج سالانه، مبلغ هزار تومان به دولت ایران بپردازد (ماده هفتم)؛ شرکت از کلیه حقوق و باج و مالیات و غیره معاف بود. (ماده هشتم)

امضا کنندگان امتیاز نامه
این امتیازنامه را ناصرالدین شاه، امین السلطان صدراعظم و قوام الدوله وزیر خارجه امضا کردند.

سرمایه اولیه بانک استقراضی
...