وزغ نیشکر (نام علمی: Rhinella marina) گونه ای وزغ بزرگ خشکی زی بومی آمریکای مرکزی و جنوبی است که توسط انسان به جزایر متعددی در اقیانوس آرام و دریای کارائیب و شمال استرالیا وارد شده و به دلیل تأثیرات مخربی که بر محیط زیست این مناطق گذاشته در فهرست بدترین صد گونه مهاجم دنیا قرار دارد.
Cane toad. (2015, January 7). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 04:15, January 14, 2015, from http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Cane_toad&oldid=641324969
این دوزیست به وزغ دریایی و وزغ غول پیکر نوگرمسیری هم معروف است، اما برخلاف نامش ارتباطی با محیط دریایی ندارد و یک گونه کاملاً خشکی زی است که فقط برای تخمگذاری به محیط های آبی می آید. این دوزیست اندازه بزرگی با میانگین طول ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر دارد و بزرگترین نمونهٔ آن ۳۸ سانتیمتر طول و ۲ کیلو و ۶۵۰ گرم وزن داشته است.
وزغ نیشکر رشد جمعیت سریعی دارد و موفقیتش در افزایش جمعیت ناشی از شیوه تغذیه ای فرصت طلبانه اش است. وزغ نیشکر رژیم غذایی غیرمعمولی در مقایسه با خویشاوندان خود دارد و هم از غذاهای زنده و هم از غذاهای مرده تغذیه می کند. آن ها انواع جوندگان، خزندگان، پرندگان و دوزیستان کوچک و بسیاری از بی مهرگان را می خورند و از گیاهان و زباله های خانگی هم تغذیه می کنند.
انسان ها وزغ نیشکر را با خود به نقاط مختلف دنیا برده اند تا با اشتهای سیری ناپذیری که دارد، آفت های کشاورزی را از بین ببرد اما در بسیاری از موارد جمعیت این حیوان به شدت افزایش یافته و تاثیرات ویرانگری بر محیط زیست منطقه گذاشته است. خطر اصلی که از ناحیه این حیوان ایجاد می شود پوست و غده های سمی آن است که موجب مرگ بسیاری از جانورانی می شود که از آنها و به خصوص از بچه وزغ ها تغذیه می کنند.
Cane toad. (2015, January 7). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 04:15, January 14, 2015, from http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Cane_toad&oldid=641324969
این دوزیست به وزغ دریایی و وزغ غول پیکر نوگرمسیری هم معروف است، اما برخلاف نامش ارتباطی با محیط دریایی ندارد و یک گونه کاملاً خشکی زی است که فقط برای تخمگذاری به محیط های آبی می آید. این دوزیست اندازه بزرگی با میانگین طول ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر دارد و بزرگترین نمونهٔ آن ۳۸ سانتیمتر طول و ۲ کیلو و ۶۵۰ گرم وزن داشته است.
وزغ نیشکر رشد جمعیت سریعی دارد و موفقیتش در افزایش جمعیت ناشی از شیوه تغذیه ای فرصت طلبانه اش است. وزغ نیشکر رژیم غذایی غیرمعمولی در مقایسه با خویشاوندان خود دارد و هم از غذاهای زنده و هم از غذاهای مرده تغذیه می کند. آن ها انواع جوندگان، خزندگان، پرندگان و دوزیستان کوچک و بسیاری از بی مهرگان را می خورند و از گیاهان و زباله های خانگی هم تغذیه می کنند.
انسان ها وزغ نیشکر را با خود به نقاط مختلف دنیا برده اند تا با اشتهای سیری ناپذیری که دارد، آفت های کشاورزی را از بین ببرد اما در بسیاری از موارد جمعیت این حیوان به شدت افزایش یافته و تاثیرات ویرانگری بر محیط زیست منطقه گذاشته است. خطر اصلی که از ناحیه این حیوان ایجاد می شود پوست و غده های سمی آن است که موجب مرگ بسیاری از جانورانی می شود که از آنها و به خصوص از بچه وزغ ها تغذیه می کنند.
wiki: وزغ نیشکر