استحیائ یا در خانه ماندن و برای کسب و روزی از خانه بیرون نرفتن .
خثر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خثر. [ خ َ ] ( ع مص ) دفزک شدن شیر و چغرات گشتن آن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). غلیظ شدن شیر. ( از متن اللغة ). کلچیدن. بستن شیر. || کم کردن آب زیادی و بی فایده. ( دزی ج 1 ص 352 ). غلیظ شدن آب. ستبر شدن مایع مقابل رقت. ( از تاج المصادر بیهقی ). || سنگین شدن قلب. شوریده دل شدن. تباه گردیدن عقل . ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). || شرم کردن. استحیاء. در خانه ماندن و برای قوت و توشه بیرون نرفتن . ( از ناظم الاطباء ) ( متن اللغة ).
خثر. [ خ َ ث َ ] ( ع مص ) استحیاء. || در خانه ماندن و برای کسب و روزی از خانه بیرون نرفتن. رجوع به خَثر شود.
خثر. [ خ َ ث َ ] ( ع مص ) استحیاء. || در خانه ماندن و برای کسب و روزی از خانه بیرون نرفتن. رجوع به خَثر شود.
خثر. [ خ َ ] (ع مص ) دفزک شدن شیر و چغرات گشتن آن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). غلیظ شدن شیر. (از متن اللغة). کلچیدن . بستن شیر. || کم کردن آب زیادی و بی فایده . (دزی ج 1 ص 352). غلیظ شدن آب . ستبر شدن مایع مقابل رقت . (از تاج المصادر بیهقی ). || سنگین شدن قلب . شوریده دل شدن . تباه گردیدن عقل . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). || شرم کردن . استحیاء. در خانه ماندن و برای قوت و توشه بیرون نرفتن . (از ناظم الاطباء) (متن اللغة).
خثر. [ خ َ ث َ ] (ع مص ) استحیاء. || در خانه ماندن و برای کسب و روزی از خانه بیرون نرفتن . رجوع به خَثر شود.
کلمات دیگر: