آنچه کشته باشند آنرا دانه کاشته شده
زریعه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( زریعة ) زریعة. [ زَ ع َ ] ( ع اِ ) آنچه کشته باشند آن را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). دانه کاشته شده و هرچه کشته باشند. ( ناظم الاطباء ).
زریعة. [ زَ ع َ ] (ع اِ) آنچه کشته باشند آن را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). دانه ٔ کاشته شده و هرچه کشته باشند. (ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: