کلمه جو
صفحه اصلی

رحض

لغت نامه دهخدا

رحض. [ رَ ] ( ع اِ ) مشک دریده. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). مشک کهنه کوچکی که آب در آن سردتر از مشکهای دیگر باشد. ( ازاقرب الموارد ). || توشه دان کهنه. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

رحض. [ رَ ] ( ع مص ) جامه شستن. ( دهار ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( از اقرب الموارد ). شستن جامه و جز آن. ( ناظم الاطباء ). شستن چیزی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). و منه الحدیث فی اوانی المشرکین : ان لم تجدوا غیرها فارحضوها بالماء. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). || عرق آوردن تب زده. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رُحِض َ المحموم ُ( مجهولاً )؛ گرفت عرق تبدار را. ( از اقرب الموارد ).

رحض . [ رَ ] (ع اِ) مشک دریده . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ). مشک کهنه ٔ کوچکی که آب در آن سردتر از مشکهای دیگر باشد. (ازاقرب الموارد). || توشه دان کهنه . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).


رحض . [ رَ ] (ع مص ) جامه شستن . (دهار) (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد). شستن جامه و جز آن . (ناظم الاطباء). شستن چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). و منه الحدیث فی اوانی المشرکین : ان لم تجدوا غیرها فارحضوها بالماء. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || عرق آوردن تب زده . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رُحِض َ المحموم ُ(مجهولاً)؛ گرفت عرق تبدار را. (از اقرب الموارد).



کلمات دیگر: