که بال زرین دارد دارنده بال طئی
زرین بال
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زرین بال. [ زَرْ ری ] ( ص مرکب ) که بال زرین دارد. دارنده بال طلائی.
- مرغ زرین بال فلک ؛ خورشید. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به زرین پر شود.
- مرغ زرین بال فلک ؛ خورشید. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به زرین پر شود.
کلمات دیگر: