کلمه جو
صفحه اصلی

دحوه

لغت نامه دهخدا

( دحوة ) دحوة. [ دَ وَ ]( اِخ ) نام پسر معاویةبن بکربن هوازن است. ( منتهی الارب ). نام پسر دیگر او دحیة است. رجوع به دحیة شود.

دحوة. [ دَ وَ ](اِخ ) نام پسر معاویةبن بکربن هوازن است . (منتهی الارب ). نام پسر دیگر او دحیة است . رجوع به دحیة شود.



کلمات دیگر: