ابواسحاق ابن سبیع بن معاویه بن کبیر بن مالک بن جشم بن حاشد بن جشم بن حیوان بن نوف بن همدان .
سبیع
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سبیع. [ س َ ] (ع اِ) هفت یک . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ).
سبیع. [ س ُ ب َ ] (اِخ ) ابن خالد یشکری بصری تابعی . (منتهی الارب ).
سبیع. [ س ُ ب َ ] (اِخ )ابن خاطب و سبیعبن قیس ، صحابیانند. (منتهی الارب ).
سبیع. [ س َ ] ( ع اِ ) هفت یک. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ).
سبیع. [ س ُب َ ] ( اِخ ) موضعی است. ( معجم البلدان ) :
باضت بحزم سبیع او بمرفضة
ذی الشیخ حیث تلاقی التلع فانسحلا.
عدی بن الرقاع العاملی ( از معجم البلدان ).
سبیع. [ س َ ] ( اِخ ) موضعی است به یمن. ( منتهی الارب ).
سبیع. [ س َ ] ( اِخ ) محله ای است به کوفه. ( منتهی الارب ). محله ای است که حجاج بن یوسف ساکن آن بود و آن منسوب به قبیله سبیع است که گروه ابواسحاق سبیعی بوده اند. ( معجم البلدان ).
سبیع. [س ُ ب َ ] ( اِخ ) ابن الحارث ملقب به ذوالخمار. یکی ازبزرگان ثقیف است. به او احمربن حارث نیز گفته میشده است. رجوع به امتاع الاسماع ص 401 و ذوالخمار شود.
سبیع. [ س ُ ب َ ] ( اِخ )ابن خاطب و سبیعبن قیس ، صحابیانند. ( منتهی الارب ).
سبیع. [ س ُ ب َ ] ( اِخ ) ابن خالد یشکری بصری تابعی. ( منتهی الارب ).
سبیع. [ س َ] ( اِخ ) ابواسحاق بن سبیعبن معاویةبن کبیربن مالک بن جشم بن حاشدبن جشم بن حیوان بن نوف بن همدان. ( معجم البلدان ). کسی است که محله سبیع در کوفه بدو منسوب است.( از معجم البلدان ). پدر بطنی است از همدان ، در آن بطن است امام ابواسحاق عمروبن عبداﷲ. ( منتهی الارب ).
سبیع. [ س ُب َ ] ( اِخ ) موضعی است. ( معجم البلدان ) :
باضت بحزم سبیع او بمرفضة
ذی الشیخ حیث تلاقی التلع فانسحلا.
عدی بن الرقاع العاملی ( از معجم البلدان ).
سبیع. [ س َ ] ( اِخ ) موضعی است به یمن. ( منتهی الارب ).
سبیع. [ س َ ] ( اِخ ) محله ای است به کوفه. ( منتهی الارب ). محله ای است که حجاج بن یوسف ساکن آن بود و آن منسوب به قبیله سبیع است که گروه ابواسحاق سبیعی بوده اند. ( معجم البلدان ).
سبیع. [س ُ ب َ ] ( اِخ ) ابن الحارث ملقب به ذوالخمار. یکی ازبزرگان ثقیف است. به او احمربن حارث نیز گفته میشده است. رجوع به امتاع الاسماع ص 401 و ذوالخمار شود.
سبیع. [ س ُ ب َ ] ( اِخ )ابن خاطب و سبیعبن قیس ، صحابیانند. ( منتهی الارب ).
سبیع. [ س ُ ب َ ] ( اِخ ) ابن خالد یشکری بصری تابعی. ( منتهی الارب ).
سبیع. [ س َ] ( اِخ ) ابواسحاق بن سبیعبن معاویةبن کبیربن مالک بن جشم بن حاشدبن جشم بن حیوان بن نوف بن همدان. ( معجم البلدان ). کسی است که محله سبیع در کوفه بدو منسوب است.( از معجم البلدان ). پدر بطنی است از همدان ، در آن بطن است امام ابواسحاق عمروبن عبداﷲ. ( منتهی الارب ).
سبیع. [ س َ ] (اِخ ) محله ای است به کوفه . (منتهی الارب ). محله ای است که حجاج بن یوسف ساکن آن بود و آن منسوب به قبیله ٔ سبیع است که گروه ابواسحاق سبیعی بوده اند. (معجم البلدان ).
سبیع. [ س َ ] (اِخ ) موضعی است به یمن . (منتهی الارب ).
سبیع. [ س َ] (اِخ ) ابواسحاق بن سبیعبن معاویةبن کبیربن مالک بن جشم بن حاشدبن جشم بن حیوان بن نوف بن همدان . (معجم البلدان ). کسی است که محله ٔ سبیع در کوفه بدو منسوب است .(از معجم البلدان ). پدر بطنی است از همدان ، در آن بطن است امام ابواسحاق عمروبن عبداﷲ. (منتهی الارب ).
سبیع. [ س ُب َ ] (اِخ ) موضعی است . (معجم البلدان ) :
باضت بحزم سبیع او بمرفضة
ذی الشیخ حیث تلاقی التلع فانسحلا.
عدی بن الرقاع العاملی (از معجم البلدان ).
سبیع. [س ُ ب َ ] (اِخ ) ابن الحارث ملقب به ذوالخمار. یکی ازبزرگان ثقیف است . به او احمربن حارث نیز گفته میشده است . رجوع به امتاع الاسماع ص 401 و ذوالخمار شود.
کلمات دیگر: