برنگ آوردن رخسار بر افروختن روی
رخ افروختن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رخ افروختن. [ رُ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) به رنگ آوردن رخسار. برافروختن روی :
رخ چون آیت رحمت ز می افروخته ای
آتش ای گبر به قرآن زده ای به به به.
رخ چون آیت رحمت ز می افروخته ای
آتش ای گبر به قرآن زده ای به به به.
عارف قزوینی.
رجوع به رخ برافروختن شود.کلمات دیگر: