کلمه جو
صفحه اصلی

دثاث

لغت نامه دهخدا

دثاث. [ دَث ْ ثا ] ( ع ص ) شکارکننده مرغان به فلاخن. ( منتهی الارب ). واحد آن داث است. ( از اقرب الموارد ).

دثاث. [ دِ ] ( ع اِ ) باران ریزه. ( منتهی الارب ). مطر ضعیف. ( اقرب الموارد ). دث.

دثاث . [ دَث ْ ثا ] (ع ص ) شکارکننده ٔ مرغان به فلاخن . (منتهی الارب ). واحد آن داث ّ است . (از اقرب الموارد).


دثاث . [ دِ ] (ع اِ) باران ریزه . (منتهی الارب ). مطر ضعیف . (اقرب الموارد). دث .



کلمات دیگر: