احتفالی برای بریدن جامه های عروسی
رخت بران
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رخت بران. [ رَ ب ُ ] ( اِمرکب ) احتفالی برای بریدن جامه های عروسی. رسم اندازه گرفتن و قطع کردن جامه های عروس. ( یادداشت مؤلف ). آیینی است که با تشریفات خاصی روز بریدن جامه های عروسی برای عروسان انجام دهند. رجوع به رخت دوزان شود.
کلمات دیگر: