دحامس . [ دُ م ِ ] (ع ص ) رجل دحامس ؛ مرد گندمگون درشت فربه . دحمسان . دحمسانی . (آنندراج ). || شجاع . (منتهی الارب ).

دحامس . [ دُ م ِ ] (ع ص ) رجل دحامس ؛ مرد گندمگون درشت فربه . دحمسان . دحمسانی . (آنندراج ). || شجاع . (منتهی الارب ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">دحامس. [ دُ م ِ ] ( ع ص ) رجل دحامس ؛ مرد گندمگون درشت فربه. دحمسان. دحمسانی. ( آنندراج ). || شجاع. ( منتهی الارب ). <hr>دحامس. [ دَ م ِ ] ( ع اِ ) شبهای تاریک. || سه شب آخر ماه. و آنرا حنادس نیز گویند. ( منتهی الارب ).</div>

دحامس. [ دُ م ِ ] ( ع ص ) رجل دحامس ؛ مرد گندمگون درشت فربه. دحمسان. دحمسانی. ( آنندراج ). || شجاع. ( منتهی الارب ). دحامس. [ دَ م ِ ] ( ع اِ ) شبهای تاریک. || سه شب آخر ماه. و آنرا حنادس نیز گویند. ( منتهی الارب ).

دحامس . [ دَ م ِ ] (ع اِ) شبهای تاریک . || سه شب آخر ماه . و آنرا حنادس نیز گویند. (منتهی الارب ).

دحامس . [ دَ م ِ ] (ع اِ) شبهای تاریک . || سه شب آخر ماه . و آنرا حنادس نیز گویند. (منتهی الارب ).