<div class="boxBd"><b>( زعوفة )</b> زعوفة. [ زَ ف َ ] ( ع اِ )سنگی که در تک چاه گذارند وقت کندن تا بر آن نشسته گل و لای او را پاک سازند. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). سنگ که در تک چاه نهند تا گاه پاک کردن آن از گل و لای بر آن نشینند. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).</div>

( زعوفة ) زعوفة. [ زَ ف َ ] ( ع اِ )سنگی که در تک چاه گذارند وقت کندن تا بر آن نشسته گل و لای او را پاک سازند. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). سنگ که در تک چاه نهند تا گاه پاک کردن آن از گل و لای بر آن نشینند. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">زعوفة.</span> [ زَ ف َ ] (ع اِ)سنگی که در تک چاه گذارند وقت کندن تا بر آن نشسته گل و لای او را پاک سازند. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). سنگ که در تک چاه نهند تا گاه پاک کردن آن از گل و لای بر آن نشینند. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).<br></p>

زعوفة. [ زَ ف َ ] (ع اِ)سنگی که در تک چاه گذارند وقت کندن تا بر آن نشسته گل و لای او را پاک سازند. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). سنگ که در تک چاه نهند تا گاه پاک کردن آن از گل و لای بر آن نشینند. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).

زعوفه

لغت نامه دهخدا