عوا

( صفت ) عوعو کننده ( سگ )
عوائ نام منزلی است از منازل قمر

(عَ وّ ) [ ع . ] (اِ. )گاوران ، نام یکی از صورت - های فلکی جنوبی به شکل مردی ایستاده که عصایی در دست دارد.

عوا. [ ع َ ] ( اِخ ) عواء.منزلی است مر ماه را، و آن پنج یا چهار ستاره است به شکل الف ، از برج سنبله. ( منتهی الارب ) :
الا که تا براین فلک بود روان
شجاع او و حَیّةالحوای او.گلبن چو برج جوزا گشته ست و گل بر او
بشکفته جای جای سماک و عوا شده ست.و رجوع به عَوّا و عَوّاء شود.

---

عوا. [ ع َوْ وا ] ( اِخ ) عواء. نام منزلی است از منازل قمر. رجوع به عَوّاء شود :
بی صرفه در تنور کن آن زرّ صرف را
کو شعله ها به صرفه و عوا برافکند.خصم سگ دل ز حسد نالد چون جبهت ماه
نور بی صرفه دهد وعوع عوا شنوند.شیر هشیار از سگ وحشت فزا برتافت رو
نور جبهه شور عوا برنتابد بیش ازین.عَوّا نوای عُوا برگرفت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 159 ).
عوا ز سماک هیچ شمشیر
تازی سگ خویش رانده بر شیر.

---

عوا. [ ع ُ ] ( از ع ، اِ ) عُواء. بانگ گرگ و سگ و شغال و روباه و آهو. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). عوّا نوای عُوا برگرفت.( ترجمه تاریخ یمینی ص 159 ). و رجوع به عُواء شود.

از صورت های فلکی نیمکرۀ شمالی شامل ۲۲ ستاره به صورت مردی ایستاده که عصایی در دست دارد،بقار، گاوچران، طاردالدب، حارس الشمال، حارس السما، صیاح.
۱. زوزه کشیدن، بانگ کردن سگ، گرگ، یا شغال.
۲. (اسم ) زوزۀ سگ، بانگ سگ یا شغال یا گرگ.

{Bootes, Boo, Herdsman} [نجوم] صورتی فلکی در آسمان شمالی (northern sky ) که به شکل یک مرد گاوچران تصور می شود