قطع متوسط (دوربین). دوربین قطع متوسط عموماً به دوربین های گفته می شود که از دوربین قطع کوچک (۳۵ میلیمتری) بزرگتر و از دوربین قطع بزرگ (۴*۵ اینچ) کوچکتر باشد. در واقع نه تنها ابعاد این دوربین ها بلکه ابعاد ثبت کننده تصویر آن ها (ابعاد حسگر یا ابعاد فیلم منفی) هم مابین دو قطع مذکور قرار دارد.
دوربین های با منظره یاب مستقیم
دوربین های با منظره یاب انعکاسی (SLR)
در سال ۱۸۴۰ صفحه های بزرگ داگر (۶٫۵ × ۸٫۵) به ابعاد کوچکتر تقسیم شد (از ۱/۲ تا ۱/۱۶). بیشتر عکس های باقی مانده از آن زمان دارای ابعاد ۱/۴ ۳ × ۳/۴ ۲ می باشد؛ که جورج ایستمن اولین فیلم قطع متوسط را برای دوربین های کداک تولید کرد، و فیلم رول که اساس طراحی قطع متوسط مدرن بود، در سال ۱۹۸۸ پدیدار شد. این دوربین با فیلم رول ۱۰۰ تایی که در کارخانه جاگذاری شده بود ارائه گردید. این دوربین می بایست زمان اتمام فیلم و برای گذاشتن فیلم جدید در آن به کارخانه برگردانده می شد. سایز فیلم منفی آن ۲٫۵ اینچ بود. فیلم رول ۱۲۰ که در بیشتر دوربین های امروزی قطع متوسط استفاده می شود به سال ۱۹۰۲ باز می گردد.
مرحله مهم و برجسته در طرحی دوربین قطع متوسط در سال ۱۹۸۴ توسط ویکتور هاسلبلاد هنگام ارائه مدل 1600f اتفاق افتاد. این مدل نه تنها دوربینی با شکل جدید، بلکه نخستین دوربین با پشتی فیلم تعویض پذیر بود. لازم به توضیح است که پشتی های فیلم تعویض پذیر جذابترین عامل دوربین های قطع متوسط انعکاسی می باشد.
قطع سنتی فیلم منفی (نگاتیو) متوسط ۶ در ۶ سانتیمتر است. از آن جا که اندازه نگاتیو در این قطع (یا اندازهٔ حسگر دوربین های دیجیتال مشابه) بین ۲٫۵ تا ۳٫۵ برابر نمونه های قطع کوچک است، قطع متوسط در چاپ نهایی در اندازه یکسان تصویری با کیفیت بالاتر و وضوح بیشتر به دست می دهد.
دوربین های با منظره یاب مستقیم
دوربین های با منظره یاب انعکاسی (SLR)
در سال ۱۸۴۰ صفحه های بزرگ داگر (۶٫۵ × ۸٫۵) به ابعاد کوچکتر تقسیم شد (از ۱/۲ تا ۱/۱۶). بیشتر عکس های باقی مانده از آن زمان دارای ابعاد ۱/۴ ۳ × ۳/۴ ۲ می باشد؛ که جورج ایستمن اولین فیلم قطع متوسط را برای دوربین های کداک تولید کرد، و فیلم رول که اساس طراحی قطع متوسط مدرن بود، در سال ۱۹۸۸ پدیدار شد. این دوربین با فیلم رول ۱۰۰ تایی که در کارخانه جاگذاری شده بود ارائه گردید. این دوربین می بایست زمان اتمام فیلم و برای گذاشتن فیلم جدید در آن به کارخانه برگردانده می شد. سایز فیلم منفی آن ۲٫۵ اینچ بود. فیلم رول ۱۲۰ که در بیشتر دوربین های امروزی قطع متوسط استفاده می شود به سال ۱۹۰۲ باز می گردد.
مرحله مهم و برجسته در طرحی دوربین قطع متوسط در سال ۱۹۸۴ توسط ویکتور هاسلبلاد هنگام ارائه مدل 1600f اتفاق افتاد. این مدل نه تنها دوربینی با شکل جدید، بلکه نخستین دوربین با پشتی فیلم تعویض پذیر بود. لازم به توضیح است که پشتی های فیلم تعویض پذیر جذابترین عامل دوربین های قطع متوسط انعکاسی می باشد.
قطع سنتی فیلم منفی (نگاتیو) متوسط ۶ در ۶ سانتیمتر است. از آن جا که اندازه نگاتیو در این قطع (یا اندازهٔ حسگر دوربین های دیجیتال مشابه) بین ۲٫۵ تا ۳٫۵ برابر نمونه های قطع کوچک است، قطع متوسط در چاپ نهایی در اندازه یکسان تصویری با کیفیت بالاتر و وضوح بیشتر به دست می دهد.
wiki: قطع متوسط (دوربین)