قطارهای مَگلِو یا ماگلو (به انگلیسی: Maglev) گونه ای از قطارها هستند که بطور شناور در هوا در فاصله کمی از ریل قرار دارند و بدون دریافت مقاومت زیادی از محیط می توانند با سرعت های بسیار زیاد به پیش بروند.این قطارها برای حرکت خود از نیروی الکترومغناطیسی بهره می گیرند و بطور نظری مگلوها می توانند به سرعت هایی قابل مقایسه با سرعت توربوپراپ و هواپیمای جت (۵۰۰ تا ۵۸۰ کیلومتر در ساعت) دست بیابند.
برقی کردن راه آهن در ایران
نام مگلو از همامیزی دو واژه انگلیسی Magnetic (مغناطیسی) و levitation (شناوری) درست شده است.
اولین طرح قطار مغناطیسی را رابرت گدار در نوامبر سال۱۹۰۹ مطرح کرد. او پیشنهاد کرد بین شهر بوستون و نیویورک تونلی ایجاد شود که در آن قطارهای معلق در یک خلاء جزئی با نیروی مغناطیسی به حرکت در آیند. چند سال بعد در سال ۱۹۱۲ یک مهندس فرانسوی به نام امیل باشه یک طرحی را پیشنهاد کرد که شباهت زیادی به وسیله مغناطیسی فعلی داشت. وسیله آزمایشی ۱۵ کیلوگرمی او در اثر وجود آهنرباهای برقی تغذیه شده با جریان متناوب از زمین بلند شده و به حرکت درمی آمد، ولی در اثر برخورد با دیوار آزمایشگاه از بین رفت.نخستین خط بازرگانی مگلو در شانگهای چین به راستای ۳۰ کیلومتر بوسیله شرکت آلمانی ساخته شده است. این راه آهن فرودگاه شانگهای را به مرکز این شهر پیوند داده است.در ۲۲ سپتامبر ۲۰۰۶ یک مگلو در مسیر آزمایشی امسلاند در آلمان با یک واگن خدماتی برخورد کرد. بیش از بیست نفر در این حادثه کشته شدند. به گفته مقامات علت حادثه خطای انسانی بوده و ناشی از فناوری مگلو نیست.
در مگ لو تماس با ریل وجود ندارد و قطارها به جای غلتیدن چرخ ها بر روی ریل با نیروی مغناطیسی در هوا شناور شده، به جلو رانده می شوند. در فناوری مگلو نیروی مغناطیسی قطار را از زمین بلند کرده، با استفاده از موتور خطی و نه دوار رانده و در یک مسیر مشخص هدایت می کند.
برقی کردن راه آهن در ایران
نام مگلو از همامیزی دو واژه انگلیسی Magnetic (مغناطیسی) و levitation (شناوری) درست شده است.
اولین طرح قطار مغناطیسی را رابرت گدار در نوامبر سال۱۹۰۹ مطرح کرد. او پیشنهاد کرد بین شهر بوستون و نیویورک تونلی ایجاد شود که در آن قطارهای معلق در یک خلاء جزئی با نیروی مغناطیسی به حرکت در آیند. چند سال بعد در سال ۱۹۱۲ یک مهندس فرانسوی به نام امیل باشه یک طرحی را پیشنهاد کرد که شباهت زیادی به وسیله مغناطیسی فعلی داشت. وسیله آزمایشی ۱۵ کیلوگرمی او در اثر وجود آهنرباهای برقی تغذیه شده با جریان متناوب از زمین بلند شده و به حرکت درمی آمد، ولی در اثر برخورد با دیوار آزمایشگاه از بین رفت.نخستین خط بازرگانی مگلو در شانگهای چین به راستای ۳۰ کیلومتر بوسیله شرکت آلمانی ساخته شده است. این راه آهن فرودگاه شانگهای را به مرکز این شهر پیوند داده است.در ۲۲ سپتامبر ۲۰۰۶ یک مگلو در مسیر آزمایشی امسلاند در آلمان با یک واگن خدماتی برخورد کرد. بیش از بیست نفر در این حادثه کشته شدند. به گفته مقامات علت حادثه خطای انسانی بوده و ناشی از فناوری مگلو نیست.
در مگ لو تماس با ریل وجود ندارد و قطارها به جای غلتیدن چرخ ها بر روی ریل با نیروی مغناطیسی در هوا شناور شده، به جلو رانده می شوند. در فناوری مگلو نیروی مغناطیسی قطار را از زمین بلند کرده، با استفاده از موتور خطی و نه دوار رانده و در یک مسیر مشخص هدایت می کند.
wiki: قطار مگلو