کلمه جو
صفحه اصلی

تیتاء

لغت نامه دهخدا

تیتاء. [ ت َ ] ( ع ص ، اِ ) آنکه وقت جماع حدث کند و یا آنکه پیش از ادخال انزال نماید. ( ناظم الاطباء ).

تئتاء. [ ت ِءْ ]( ع ص ) آنکه وقت جماع حدث کند. || آنکه پیش از ادخال انزال کند. ( منتهی الارب ) ( قطر المحیط ).


کلمات دیگر: