بازدارندۀ ته نشستی

{precipitation inhibitor} [خوردگی] نوعی بازدارندۀ خوردگی که با تشکیل محصولات غیرمحلول یا با حلاّلیت پذیری کم بر روی سطح فلز مانع از خوردگی آن در محیط های آبی می شود