بازاوردن

( باز آوردن ) ( مصدر ) دوباره آوردن بر گرداندن .

( بازآوردن ) (وَ دَ ) (مص م . ) برگرداندن ، دوباره آوردن .

( بازآوردن ) بازآوردن. [ وَ دَ ] ( مص مرکب ) مراجعت دادن. تجدید کردن. برگرداندن.واپس آوردن. واپس دادن. ( ناظم الاطباء ) :
رو تا قیامت ایدر زاری کن
کی مرده را بزاری باز آری ؟که یارد شدن پیش گردان چین
که بازآورد فره پاک دین.بدو گفت هومان که بازآر هوش
مکن بیش تندی و چندان مجوش.هم بنگذاشتند که باکالنجار را پس از چندین نفرت بدست بازآورده آمدی و گفتنداینجا عامل و شحنه باید گماشت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 476 ). اردشیر بابکان... دولت شده عجم را بازآورد. ( تاریخ بیهقی ). حیلت میساخت [ آلتونتاش ]... تا رضاء آن خداوند را بباب ما دریافت و بجای بازآورد. ( تاریخ بیهقی ).
کسی را مگردان چنان سرفراز
که نتوانی آورد از آن پایه باز.ور بپرسیش یکی مشکل گویدت بخشم
سخن رافضیانست که آوردی باز.و رعایا از این سبب رنجور بودند و پس او بقانونی واجب بازآورد. ( فارسنامه ابن البلخی ص 93 ). و من آمدم تا بواجب بازآرم و ازین گونه بدعتی نهاد. ( فارسنامه ابن البلخی ص 84 ).
صدهزاران چو تو به آب برد
تشنه بازآورد و غم نخورد.و شاد بخانه رفت و عذر از عروس خواست و استمالت و دلگرمی داد و بخانه بازآورد. ( سندبادنامه ص 263 ).
زمرد را سوی کان آورد باز
ریاحین را ببستان آورد باز.منزل شب راتو دراز آوری
روز فرورفته تو بازآوری.یکی از بندگان عمرولیث گریخته بود، کسان در عقبش رفتند و بازآوردند. ( گلستان ).
گر از جفای تو روزی دلم بیازارد
کمند شوق کشانم بصلح بازآرد.داروی دل نمیکنم کآنکه مریض عشق شد
هیچ دوا نیاورد باز به استقامتش.شفاعت کردند و او را بقم بازآوردند و بسیاری اعزاز و اکرام کردند. ( تاریخ قم ص 215 ). || کینه یا خون بازآوردن ؛ کنایه از انتقام کشیدن یا گرفتن خون. ستدن خون. گرفتن. اخذ کردن. ستدن :
بدو گفت : ار این کینه بازآوری
سوی من سر بی نیاز آوری.بدادار دارنده سوگند خورد
که هرگز تنم بی سلیح نبرد
نباشد،نه رخ را بشویم ز خاک

( بازآوردن ) دوباره آوردن، برگرداندن، واپس آوردن: شو تا قیامت آید زاری کن / کی رفته را به زاری باز آری؟ (رودکی: ۵۱۱ ).

بازآوردن
{refresh} [رایانه و فنّاوری اطلاعات] 1. تکرار کردن یک عمل که درنهایت به بازسازی یا احیای ویژگی های آن منجر می شود 2. کپی کردن اطلاعات از یک رسانۀ ذخیره سازی در همان رسانه