اتاقک حباب

اتاق حباب (به انگلیسی: bubble chamber) یک وسیله پر شده از مایع شفاف ابرداغ (معمولا هیدروژن مایع) است که برای آشکارسازی حرکت ذرات دارای بار الکتریکی درونش است. این وسیله در سال ۱۹۵۲ توسط دونالد آرتور گلایزر اختراع شدو به همین خاطر در سال ۱۹۶۰ برنده جایزه نوبل فیزیک شد. گفته می شود شباهت این موضوع با حباب های درون آبجو الهام بخش اختراع این وسیله بوده است اما در سال ۲۰۰۶ وی اعلام کرد که اگرچه آبجو الهام بخش این اختراع نبود وی پیش نمونه ها را با آبجو پر می کرد
Wikipedia contributors, "Bubble chamber," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Bubble_chamber&oldid=603272781 (accessed April 8, 2014).
اتاقک ابری از همان ایده اتاقک حباب استفاده می کند اما به جای مایع فوق داغ از بخار فوق اشباع استفاده می کند. اتاقک های حباب قبلاً به گستردگی مورد استفاده قرار می گرفتند اما اکنون توسط اتاقک سیم و اتاقک جرقه جایگزین شده اند.

اتاقک حُباب (bubble chamber)
اتاقک حُباب
اتاقک حُباب
در فیزیک، وسیله ای برای مشاهدۀ حرکت و ماهیت ذرات اتمی، و برهم کنش آن ها با تابش. این وسیله محفظه ای محتوی مایع فوق گرم است که برای بررسی وضعیت حرکت و برخورد ذرات یوننده به کار می رود. مسیر این ذرات در اتاقک، که با دنباله ای از حباب ها مشخص می شود، قابل عکس برداری و بررسی است. با استفاده از محیط مایع تحت فشار به جای گازی که در اتاقک های ابر۱ ابتدایی به کار می رفت، در این اتاقک مشکلات اتاقک ابر برطرف شده است. اتاقک حباب را فیزیک دان امریکایی دونالد گلیزر۲ در ۱۹۵۲ اختراع کرد. نیز← آشکارساز ذرات.