کلمه جو
صفحه اصلی

اتشکار

فرهنگ اسم ها

اسم: آتشکار (پسر) (فارسی)
معنی: کسی که با آتش سر و کار داشته باشد، خشمگین و شتابزده

فرهنگ فارسی

کسی که با آتش کارمیکندمانند آهنگر، آتش افروز، کسی که درکارخانه مامورریختن سوخت در آتشخانه است
( آتش کار ) آنکه در کار خود مباشرت با آتش دارد همچون گلخنی و مطبخی

لغت نامه دهخدا

( آتش کار ) آتش کار. [ ت َ ] ( ص مرکب ) آنکه در شغل و پیشه خویش مباشرت با آتش دارد همچون گلخنی و مطبخی و آهنگر و مانند آن. || مجازاً، خشمگین و شتاب زده و بدکار. ( برهان ).

فرهنگ عمید

( آتشکار ) ۱. کسی که با آتش کار می کند مانند آهنگر، کوره پز، گلخن تاب.
۲. کارگری که در کارخانه مٲمور ریختن سوخت در آتشخانه و روشن کردن آن است.

دانشنامه عمومی

آتشکار. آتشکار کسی است که با آتش کار می کند مانند آهنگر، کوره پز، گلخن تاب. آتشکار مسئول انبار کردن ایمن دستگاه های آتشکاری یا آتش بازی است و مسئولیت استفاده صحیح از این وسایل و کار با آنها را نیز برعهده دارد.
فرهنگ عمید مؤلف: حسن عمید، سرپرست تألیف و ویرایش: فرهاد قربان زاده، ناشر: اَشجع، چاپ نخست: ۱۳۸۹
ویکی پدیای انگلیسی.
اصطلاحاً به کارگری که در کارخانه (مانند ذوب فلزات) مٲمور ریختن سوخت در آتشخانه و روشن کردن آن است نیز آتشکار گفته می شود.

فرهنگستان زبان و ادب

آتشکار
{pyrotechnician} [سینما و تلویزیون] یکی از اعضای گروه تولید که تخصص او ایجاد آتش و انفجار است


کلمات دیگر: